1 Çocuk Samuel Eli’nin önünde RABbe hizmet etti. O günlerde RABbin sözü nadirdi. O zaman pek fazla vizyon yoktu. 2 O sırada Eli, yerine yatırıldığında (şimdi gözleri kararmaya başladı, böylece göremiyordu), 3 Tanrı’nın lambası henüz sönmemişti ve Samuel RABbin tapınağına uzanmıştı. Tanrı’nın sandığı olduğu yerde, 4 Yahweh Samuel’i çağırdı. “İşte buradayım” dedi. 5 Eli’ye koştu ve, «İşte buradayım; beni aradın. ” “Ben aramadım. Tekrar uzan. ” Gitti ve uzandı. 6 RAB yine, “Samuel!” Samuel kalkıp Eli’nin yanına gitti ve “İşte buradayım; beni aradın. ” O, “Ben aramadım oğlum. Tekrar uzan. ” 7 Samuel henüz RABbi tanımıyordu, RABbin sözü de ona açıklanmadı. 8 RAB, Samuel’i üçüncü kez tekrar çağırdı. Ayağa kalktı ve Eli’nin yanına gitti ve “İşte buradayım; beni aradın. ” Eli, RABbin çocuğu çağırdığını anladı. 9 Bu nedenle Eli, Samuel’e, “Git, uzan. O sizi ararsa, “Konuşun, RAB” diyeceksiniz; çünkü hizmetkarınız duyar. ”Bunun üzerine Samuel gidip yerine yattı. 10 RAB gelip ayağa kalktı ve diğer zamanlarda yaptığı gibi, «Samuel! Samuel! ” Sonra Samuel, “Konuşun; hizmetkarınız duyar. “